კვანტური ინფორმატიკა

კვანტური ინფორმატიკა, მეცნიერების დარგი, რომელიც შეისწავლის რთული კვანტური სისტემების დინამიკის ზოგად კანონზომიერებებსა და პრინციპებს. ჩამოყალიბდა კვანტური მექანიკის, ალგორითმების თეორიისა და ინფორმაციის თეორიის მიჯნაზე. კ. ი. მოიცავს კვანტური გამოთვლებისა და კვანტური ალგორითმების საკითხებს, კვანტური კომპიუტერების ფიზიკას, კვანტურ კრიპტოგრაფიასა და ინფორმაციის კვანტურ თეორიას.

კვანტური ინფორმაცია იზომება ქუბიტებში (ინგლ. quantum bit). ქუბიტებს შეუძლია იყოს მდგომარეობაში, რ-იც 0 და 1 მნიშვნელო­ბების სუპერპოზიციაა: ნაცვლად ორი ფიქსირებული მდგომარეობისა, ქუბიტი ω ალბათობით იქნება კლასიკური 0-ის შესაბამის მდგომარეობასა (რ-იც აღინიშნება |0›) და 1–ω ალბათობით მდგომარეობაში |1›, რ-იც შეესაბამე­ბა კლასიკურ 1-ს. ამას უწოდე­ბენ კვანტურ პარალელიზმს. შე­საბამისად, ქუბიტის შესაძლო მდგო­მარეობათა სიმრავლე კონტინუუმია.

კვანტური კომპიუტერი არის სისტემა, რ-შიც გამოთვლე­ბი ხორ­ციელდება კვანტური მექანიკის კანონებით. ოპერაციები ამ სისტემებში, ისევე როგორც ნე­ბისმი­ერ კვანტურ სისტემაში, არის უნიტარული გარდაქმნები ამ სისტემის მდგომარეობათა სივრ­ცეში. კვანტურ კომპიუტერში არსებობს ოპერაციათა ბაზისი; მა­თი კომბინირებით მიიღება გამოთვლებისთვის საჭირო ყველა გარდაქმნა. გარდაქმნების (კვანტური გამოთვლების) პროცესში წარ­მო­ქმნილი მონაცემები წარმოადგენს კვანტურ ინფორმაციას, რ-იც გამო­თვლის პროცესის დასრულებისას გარდაიქმნება კლასიკურ ინფორმაციად კვანტური რ ე გ ი ს ტ რ ი ს (კვანტური კომპიუტერის მეხსიერების) საბოლოო მდგომარეობის გაზომვით. გამოთვლის შედეგი, ისევე, როგორც ნე­ბის­მი­ერი გაზომვა კვანტურ სისტემაში, მხო­ლოდ გარკვეული ალბათობითაა ჭეშმარიტი (და არა ზუსტი, როგორც კლასიკურ შემთხვევაში), მაგრამ გამოთვლების რამდენჯერმე განმეორება ამ ალბათობას ზრდის და საიმედო შედეგს გვაძლევს (ნე­ბის­მი­ერი სიზუსტით).

უმნიშვ­ნე­ლო­ვანესი მოვლენა, რ-საც კ. ი. შეისწავლის, არის კვანტურ მდგომარეობათა გ ა დ ა ხ ლ ა რ ­თ ვ ა (ინგლ. entangled). გადახლართვა დამახასიათებელია სისტემებისთვის, რ-ებშიც ინფორმაცია სისტემის ერთი ნაწილის მდგომარეობის შე­სა­ხებ მ ა შ ი ნ ვ ე ცალსახად (ან ნაწილობრივ) გვაძლევს ინფორმაციას დანარჩენი ნაწილების მდგომარეობაზე, ანუ გადახლარ­თვის შედეგად შე­დგენილი სისტემებისთვის დამახასიათებელია ა რ ა ლ ო კ ა ლ უ რ ო ­ბ ა . კვანტურ სისტემებში ­ინფორმაცია ყოველთვის არასრულია (კლასიკური აზრით). ამიტომ კორელირებული (მაგ., მუდმივობის კანონების შედეგად ან პაულის პრინციპის შესაბამისად) ნაწილებისგან შედგენილი სისტემების მდგომარეობები გადახლართული უნდა იყოს.

1981–85 რ. ფეინმანმა (აშშ) და დ. დოიჩმა (ინგლ.) აჩვე­ნეს, რომ გადახლართულ მდგო­მარეობათა არსებობა და კვანტუ­რი პარალელიზმი შეიძლება გა­მოვიყენოთ კომპიუტერული გა­მოთვლების სიჩქარის რადიკა­ლუ­რი გაუმჯობესებისთვის. კვან­ტუ­რი კომპიუტერი ბევ­რად მძლავრი (სწრაფი და ეფექ­ტური) იქნება კლასიკურ გამომთვლელ მოწყობილობასთან შედარებით. კვანტური გამოთვლები პრინციპულ უპირატესობას იძლევა მაგ., ნატურალური რიცხვის მარტივ თანამამრავლე ბ ა დ დ ა შ ლ ი ს პოვნისას. 1994 პ. შორმა (აშშ) შეადგინა ალგორითმი კვანტური კომპიუტერისთვის, რ-იც ამ ამოცანას სწრაფად (პოლინომურ დროში) ხსნის. ანალოგიური სწრაფი კვანტური ალგორითმი მონაცემთა ბაზა შ ი ჩანაწერის პოვნის ამო ც ა ნ ი ს ­თ ვ ი ს 1996 შეადგინა ლ. გრო­უვდერმა (აშშ).

XXI ს. დასაწყისში კვანტური კრიპტოგრაფიული სისტემების გან­ვითარებამ მიაღწია კომერციულ დონეს და აქტიურად გამოიყენება საიდუმლო ინფორმაციის საიმედო დაცვისათვის. მნიშვ­ნელო­ვა­ნია, რომ პრინციპულად შეუძლებელი ხდება კვანტურ მონაცემებში ­ფარულად შეღწევა. გადახლართულ მდგომა­რეობათა ტექნოლოგია გულისხმობს ათეულამდე ნაწილაკის (ან კვაზინაწილაკის – ფოტონების, ელექტრონების ან ე. წ. კუპერის წ ყ ვ ი ­ლ ე ბ ი ს მდგო­მარეობები, ელექ­ტრონებისა და ბირთვების სპინები) გადახლართულ მდგომარეობათა საიმედო მომზადების, შედარება-შემოწმების და თვისებათა შესწავლის შესაძლებლობას. ეს რეალიზებულია ზოგიერთ მოქმედ ხელსაწყოში – კვანტური კომპიუტერის მოქმედ პროტოტიპებში [მცირექუბიტიან (10-მდე ქუბიტი) კვანტურ პროცესორებში]. მრავალნაწილაკოვანი სისტემების კომ­პიუტერული მოდელირება გულისხმობს ქიმიური პროცესების და რთული სისტემების კვანტური ყოფაქცევის ­(ჰიპოთეტურ) სიმულა­ციებს. ჯერჯერობით მოდე­ლი­რება ხდე­ბა კვანტური კომპიუ­ტერის მხო­ლოდ კლასიკური სიმუ­ლატო­რების გამოყენებით.

კვანტური კომპიუტერის აგების ძირითადი ტექნიკური დაბრკოლებაა დეკოჰერენტიზაციის მოვლენა – კვანტური სუპერპოზიციების დაშლა, რ-იც მიკროსისტემების მაკროსისტემებზე გავლენის შედე­გად ხდება. თუ დეკოჰერენტიზაციის სიჩქარე არ აღემატება გარკვეულ ზღვრულ მნიშვნელობას, მაშინ შეცდომების გასწორებისათვის კვანტური კ ო დ ე ბ ი ს გამოყენება იძლევა იმის საშუალებას (თეორიულად), რომ კვანტური სისტემა გახდეს სტაბილური. ამისთვის კვანტური რეგისტრის ზომები უნდა გაიზარდოს რამდენიმე რიგით.

ს ა ­ქ ა რ ­თ ვ ე ­ლ ო ­შ ი კ. ი-ის მიმართულებით მუშაობა მიმდინარეობს სტუ-ის კიბერნეტიკის ინსტიტუტსა (გ. გიორგაძე, ზ. მელიქი­შვი­ლი და სხვ. იკვლევენ როგორც კ. ი-ის ფუნდამენტურ პრობლემებს, ასევე მუშაობენ კვანტური კომპიუტერის ფიზიკური რეალიზაციის შესაძლებლობაზე) და ნ. მუსხელი­შვი­ლის სახ. გამოთვლითი მათემატიკის ინ-ტში (ვ. კვარა­ცხე­ლია და სხვ.), თსუ-ის ი. ვეკუას სახ. გამოყენებითი მათემატიკის ინ-ტში ეფექტური ალგორითმების შედგენაზე მუშაობს თ. ვაშაყმაძე, ზუსტი და სა­ბუ­ნების­მე­ტყვე­ლო მეცნ. ფაკ-ტზე – ა. კვინიხიძე და სხვ. ინტენსიურად მიმდინარეობს ერთობლივი კვლევები საზღვარგარეთის წამყვან ცენტრებთან.

ლიტ.: გ ი ო რ გ ა ძ ე  გ., მ ე ლ ი ქ ი ­შ ვ ი ­ლ ი  ზ., კვანტური გამოთვლები, თბ., 2009; Я к о в л е в  В. П., Квантовая информатика, М., 2008.

გ. გიორგაძე