ბოკუჩავა გივი ვლადიმერის ძე

ბოკუჩავა გივი ვლადიმერის ძე (დ. 20. I. 1929, ბათუმი), მანქანათმშენებელი. ტექ. მეცნ. დოქტორი (1968), პროფესორი (1970), საქართვ. მეცნ. დამს. მოღვაწე (1985).

1952 დაამთავრა საქართვ. პოლიტექ. ინ-ტი. 1952–68 მუშაობდა თბილ. ჩარხთსაშენ ქ-ნაში ინჟინერ-ტექნოლოგად. იყო საქართვ. პოლიტექ. ინ-ტის თვითმფრინავთმშენებლობის კათედრის გამგე (1968–74), მეტროლოგიის საშუალებათა ავტომატიზაციის საკავშ. სამეცნ.-კვლ. ინ-ტის დირექტორი (1974 – 81), პოლიტექ. ინ-ტის (ახლანდ. სტუ) მექანიკა-მანქანათმშ. ფაკ-ტის დეკანი (1981–88), ხოლო 1989-იდან ამავე უნ-ტში ლაბორ. „სტარტის“ მეცნიერი ხელმძღვანელი.

ბ-ს შრომები ეხება აბრაზიული დამუშავებისა და მოქნილი საწარმოო სისტემების ტექნოლოგიური საფუძვლების შექმნას. ბ-ს ნაშრომი „ალმასისა და ალმასური ქარგოლის ცვეთა“ (თანაავტორი თ. ლოლაძე) ითარგმნა ინგლისურ (1969), ხოლო „ხეხვის პროცესის ტრიბოლოგია“ – ჩეხურ ენაზე (1987).

მიღებული აქვს სახელმწ. ჯილდოები.

თხზ.: Износ алмазов и алмазных кругов, М., 1967; Трибология процесса шлифования, Тб., 1984.