ისაკაძე ლიანა ალექსანდრეს ასული

 

ლ. ისაკაძე

ისაკაძე ლიანა ალექსანდრეს ასული (2. VIII. 1946, თბილისი, - 5. VII. 2024, იქვე), მევიოლინე და დირიჟორი, სა­ქართვ. (1974) და სსრკ (1988) სახ. არტისტი. ზ. ფალია­შვი­ლის (1979), შოთა რუსთაველის სახ. სა­ხელმწ. (1983) და სა­ქართვ. სახელმწ. (2001) პრემიების, აგრეთვე მუსიკოს-შემსრულებელთა არაერთი საერთაშ. კონკურსის (მ. ლონგისა და ჟ. ტიბოს სახ., პარიზი, 1965, I პრემია; პ. ჩაიკოვსკის სახ., მოსკოვი, 1970, III პრემია; ი. სიბელიუსის სახ., ჰელსინკი, 1970, I პრემია) ლაურეატი.

ლ. ისაკაძე

პირველდაწყებითი სამუსიკო გა­ნათლება მიიღო თბილ. ­ცენტრ. სამუს. სკოლაში (ხელმძღვ. – ლ. შიუკაშვი­ლი). 1956 გახდა რესპ. მუს. ფესტივალის ლაურეატი, 1957 – ამი­ერ­კავ­კა­სი­ის მუსიკოსშემსრულებელთა I კონკურსის, ხოლო 1961 – საკავშ. კონკურსის ლაურეატი. 1968 დაამთავრა მოსკ. კონსერვატორია (დ. ოისტრახის კლასი).

1971–90 იყო მოსკ. ფილარმონიის სოლისტი, 1981–97 – საქართვ. სა­ხელმწ. დამს. კამე­რული ორკესტრის სამ­ხატვრო ხელმძღვანელი და დირიჟორი. 1988 ვენაში რამდენჯერ­მე ჩა­ტარ­და ი-ის სახ. მუს. ­ფესტივალი, სადაც მასთან ერთად მისი ორკესტრიც მონაწილეობდა. 1983-იდან მის მიერ დაარსებული სა­ერთაშ. ფესტივალების [„ღამის სერენადები" (1982–88) ბიჭვინთაში, ფესტივალი აიხშტეტში (გერმანია), ფესტივალი ღია ცის ქვეშ ბათუმში, „ხელოვნების ზეიმი" ბორჯომში] სამხატვრო ხელმძღვანელი იყო. 1990-იდან მოღვაწეობს გერმანი­აში, თავისსავე დაარსებულ მუს. აკადემიაში, სადაც სხვა­და­სხვა ქვე­ყნის (მ. შ. – ­სა­ქარ­თვე­ლოს) ნიჭიერი სტუდენტები სწავლობენ. გერმანიის ქ. ინგოლშტადტში ი-მ დააარსა ქართ. კულტ. ცენტრი – საქველმოქმედო ორგანიზა­ცია, რ-იც ეხმარება ახალ­გაზრდა ­ქართვ. ხელოვნების მო­ღვა­წეებს თა­ვიანთი შემოქმე­დების გამოფენა-რეალიზაციაში, უნიშნავს სტი­პენდიებს. 1999 ჩა­მოაყალიბა სა­ქართვ. ­სიმებიანი ­ორკესტრის ახ. კოლექტივი. სხვა­და­სხვა დროს იყო საერთაშ. კონკურსების (პა­რიზში – ჟ. ­ტიბოს, ჰელსინკიში – ი. სიბელიუსის, მიუნხენში – არდ-ის, ბონში – ტ. ვარგას, ოდესაში – დ. ოისტრახის სახ.) ჟიურის წევრი, ხოლო 1998 – პ. ჩაიკოვსკის სახ. საერთაშ. კონკურსის ჟიურის თავრე (მოსკოვი). 1990 ქ. ინგოლშტადტში ჩაიყვანა სა­ქართვ. კამერული ორკესტრი, რ-იც იქ ეწეოდა საკონცერტო ­მოღვაწეობას. 1992 იქვე დააარსა თავისი მასწავლებლის – დ. ოისტრახის სახ. მუს. აკადემია.

ი. თანამედროვეობის ერთ-ერთი თვალსაჩინო მევიოლინეა. მისი შესრულება გამოირჩევა არტისტიზმით, ღრმა მუსიკალურობით, ვირტუოზული ტექნიკით. რეპერტუარში აქვს კლასიკური და თანამედროვე მუს. საუკეთესო ნიმუშები.

ი. ­ქართვ. კომპოზიტორთა რიგი ნაწარმოებების პირველი შემსრულებელია (ო. თაქთაქი­შვი­ლის სავიოლინო კონცერტი და სხვ.). გადაღებულია ფინურ მხატვრულ ფილმში „სიბელიუსი" (1975), მის შემოქმედებას მიეძღვნა იაპონური დოკუმენტური ფილმი „ლიანა ისაკაძე" (1974). 2000 ჩაატარა „საკონცერტო პილიგრიმობა ევროპიდან იერუსალიმში" (გადაღებულია კინოფილმი, რეჟ. ა. ვახტანგოვი). 2003 სანქტ-პეტერბურგში გაიმართა მევიოლინეთა „ლიანა ისაკაძის სახ. I საერთაშ. კონკურსი". ცხოვრობდა პარიზსა და გრასში, 2017-იდან – დაბრუნდა სა­ქარ­თვე­ლო­ში.

შეყვანილია XX ს. გამოჩენილ მუსიკოსთა ენციკლოპედიაში (კემბრიჯი, 2002).

ა. ვივალდი, წელიწადის დრონი, ზაფხული (ფრაგმენტი), უკრავს ლიანა ისაკაძე, 2000 წელი: https://www.youtube.com/watch?v=bIdN-0-0LnE

თბილისში, დიდი საკონცერტო დარბაზის წინ გახსნილია ი-ის სახელობითი ვარს­კვლავი (2001). 2016 მი­ე­ნიჭა თბილისისა და ბათუმის  საპატიო მოქალაქის წოდება.

დაჯილდოებულია ღირსების ორ­დენით (ორგზის – 1998, 2000).

ლ. საყვარელიძე