Abaza Language

Abaza language is part of the Abkhaz–Adyghe or Northwest Caucasian group of Ibero-Caucasian languages. The Abaza language and the Abkhaz language are often considered to be one linguistic unit, but due to territorial disconnection and different dialects, the Abaza literary language is separated from the Abkhaz literary language. Abaza language is spread mainly in Karachay-Cherkessia. It has 2 dialects: Tapanta (lowlands), which is spoken by the majority, and Ashkarua (highlands). The difference between the dialects is mainly phonetic, which is sometimes accompanied by differences in the morphological field (e.g., in the production of verb tenses). There is also a significant phonetic difference between local and sub-dialects. Compared to the Abkhaz language, the Abaza language sometimes has a better-preserved initial phonetic structure (e.g., in terms of laryngeals and pharyngeals), and sometimes the common initial phonetic system is disrupted. The morphological structure of the Abaza language is essentially the same as that of the Abkhaz language. Some differences appear in the formatting (definiteness - indeterminacy, production of so-called rotational forms, prepositions and postpositions, etc.). Adyghe languages had significant influence on the Abaza language (especially its Tapanta dialect), on vocabulary, word formation and phraseology in particular. The Abaza literary language is based on the Kubin-Elburgan sub-dialect of the Tapanta dialect. The script of the Abaza language was created in 1932 on the basis of the Latin script. Since 1938, it's based on Russian script.

Literature: ლომთათიძე ქ., აფხაზური ენის ტაპანთური დიალექტი (ტექსტებითურთ), თბ., 1944; მისივე, აშხარული დიალექტი და მისი ადგილი სხვა აფხაზურ-აბაზურ დიალექტთა შორის (ტექსტებითურთ), თბ., 1954; მისივე, აფხაზური და აბაზური ენების ისტორიულ-შედარებითი ანალიზი, ტ. 1-ფონოლოგიური სისტემა და ფონეტიკური პროცესები, თბ., 1976; მისივე, ლოკალურ პრევერბთა ძირითადი სახეობანი და მათი გაფორმება აფხაზურსა და აბაზურში, თბ., 1981; მისივე, Абазинский язык, წგნ.: Языки народов СССР, т. 4. М., 1967 (ბიბლიოგრ.).

K. Lomtatidze