იოანე ტარიჭისძე

იოანე ტარიჭისძე, XI–XII სს. ქარ­თვე­ლი მთარგმნელი. ­ანტონ I-ის „წყობილსიტყვაობაში" (XVIII ს.) მას ეძღვნება ორსტროფიანი იამბიკო, რ-შიც ნათქვამია: ი. ტ-მ „გჳთარგმნნა წიგნნი, შეგჳმკო ეკლესია", სა­ქარ­თვე­ლო­ში „სწავ­ლა განჰფინა".

„ქართლის ცხოვრების" ერთ-ერთი ნუსხის გვიანდელი მინაწერის მიხედვით, რ-იც ს.-ს. ორბელიანს ეკუთვნის, ი. ტ. საზღვარგარეთ მოღვაწეობდა. იგი დაახლ. 1114 დაბრუნდა სა­ქარ­თველო­ში თეოფილე ხუცესმონაზონთან და არსენ იყალთოელთან ერთად. კ. კეკელიძე ი. ტ-ს ნეოპლატონიკოსად სახავს და მას მიაწერს ამონიოს ერმისის 2 თხზუ­ლების თარგმანს, რ-ებსაც სხვა მკვლევრები (ს. გორგაძე, ი. ლოლა­შვი­ლი) იოანე პეტრიწს მიაკუთვნებენ. გამოთქმულია მოსაზრება, რომ აღორძინების ხანის მწერ­ლებს ი. ტ. შეიძლება ერეოდეთ იოანე პეტრიწში.

ლიტ.: იოანე პეტრიწი, სათნოებათა კიბე, ი. ლოლა­შვი­ლის გამოც., თბ., 1968; კეკელიძე კ., ქართული ლი­ტე­რა­ტუ­რის ისტორია, ტ. 1, თბ., 1960.

ი. ლოლა­შვი­ლი