იშტვანოვიჩი მარტონ

იშტვანოვიჩი მარტონ (15. IX. 1930, ბუდაპეშტი, – 7. IV. 1991, იქვე), უნგრელი ფოლკლო­რისტი, ქართველოლოგი, მთარგმნელი. უნგრ. მეცნ. აკად. ეთნოგრაფიის ინ-ტის ფოლკლორის ­განყ-ბის გამგე.

1955–59 სწავლობდა თსუ-ის ასპირანტუ­რაში ფოლკლორის განხრით. 1959 დაიცვა საკანდიდატო დისერტაცია თემაზე «„სქესის მეტამორფო­ზის" სიუჟეტიანი ზღაპრის ქარ­თუ­ლი ლოკალური რედაქციის გე­ნეზისის პრობლემა».

1968 უნგრ. მეცნ. აკად. საიუბილეო თარიღისადმი მიძღვნილ კრებულში გამოაქვეყნა ნა­შრომი ქართ. ხალხ. პოეზიის შე­სა­ხებ, რ-შიც საფუძვლიანადაა გაანალიზებული „არსენას ლექსი" და გურული „ფირალის ეპოსი".

ი-მა თარგმნა ქართ. ხალხ. ზღაპრები [გამოიცა ბუდაპეშტში სათაურით „მეფე და ტოროლა" (1958)]; ს.-ს. ორბელიანის, ა. წერეთლის, გ. ტაბიძის, გ. ლეონიძის თხზუ­ლებანი; პოეტ მარტონ კალაშთან ერთად – ი. ჭავჭავაძის პოემები: „აჩრდილი", „რამდენიმე სურათი ანუ ეპიზოდი ყაჩაღის ცხოვრებიდამ" და „განდეგილი" (გამოიცა ბუდაპეშტში სათაურით „ღამის მხედარი", 1961).

ქ. სიხარულიძე