ინდაური

ჩალისფერი ინდაური

ინდაური, ფრინველი ქათმისნაირთა რიგისა. მოიცავს 2 გვარის თითო სახეობას: ჩ ვ ე უ ლ ე ბ რ ი ­ვ ი ი. (Meleagris gallopavo) – – გავრცელებულია აშშ-ის სამხრ.-აღმ-ით და მექსიკაში, კ ო პ ლ ე ბ ი ა ნ ი ი. (Agriocharis ocellatus) – ­ბინადრობს ­ცენტრ. ამერიკაში.

შ ი ­ნ ა ­უ ­რ ი  ი. წარმოიშვა ჩვეულებრივი ი-საგან. ის თავისი გარეული ნათესავებისაგან დიდი ზომითა და წონით განსხვავდება. შინაურ ფრინველთა შორის ი. ყველაზე დიდია და მას სახორცედ ამრავლებენ. მოზრდილი ი-ს მასაა 12–16 კგ, ყველაზე დიდი – 20 კგ-მდე. კვერცხს დებს მე-10, მე-11 თვი­დან, ჩვეულებრივ, იანვარ-მარტში (წელიწადში დაახლ. 90 კვერცხი, ყველაზე მეტი – 150-მდე), კვერცხის მასაა 80–88 გ. მისი ინკუბაცია 28 დღ-ღ გრძელდება. შე­მო­დგო­მაზე თითო ი-გან შეიძლება გამოვზარდოთ 40–60 და მეტი ფრთა მოზარდეული, რაც 3–4 მეინდაურეობა კარგადაა განვითარებული ინგლისში, აშშ-ში, კანადაში, რუსეთსა და უკრაინაში.

ს ა ­ქ ა რ ­თ ვ ე ­ლ ო ­შ ი  ი. რუსეთიდან შემოიყვანეს XVIII ს-ში. გავრცელებულია ში­ნა­უ­რი ი-ის მრა­ვა­ლი ჯიში: ფართომკერდა, ბრინჯაოსფერი, ინგლისური და ჰოლანდიური თეთრი, ბელტსვილური და სხვ. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხშირია ში­ნა­უ­რი ი-ის პოპულაცია – შავი, ბრინჯაოსფერი, ნაცარა, ჩალისფერი და სხვ.

ჩალისფერი ი-ის სამშობლოდ ამერიკა ითვლება. გავრცელების არეალის მიხედვით განასხვავებენ თიანეთის, დუშეთის, კა­ხე­თისა და დას. სა­ქარ­თვე­ლოს ი-ებს, მ. შ. შე­და­რე­ბით მაღალპროდუქტიულია დუშეთ-თიანეთისა, რ-ებიც იყენებენ ბუნებრივ საძოვრებს და ახასიათებთ გასუქების კარგი უნა­რი. 7–8 თვის ასაკში თითქმის ­ზრდასრულია, იძლე­ვა გემრიელ ხორცს, დედლების ცოცხალი მასაა 5–6 კგ, ხოლო მამლებისა – 9–10 კგ.

XX ს. 50-იან წლებში ზოოვეტერინარული ინ-ტის პროფ. ნ. ანთაძემ კრწანისის სასწ. ექსპერ. მეურნეობაში ხალასი მოშენების გზით გამოიყვანა ჩალისფერი ი-ის ად­გილ. ჯიშური ჯგუფი.

ი-ის ხორცში დიდი რაოდენობით არის ფოსფორი, ამ მხრივ ის თევზს უტოლდება, შეიცავს PP ვიტამინსაც, მისი თეთრი ხორცი განსაკუთრებით მდიდარია ცილებით, რკინით, გამოირჩევა მცი­რე ცხიმიანობით, დაბალი კალორიულობით, გემრიელია, ორგანიზმიც კარგად ითვისებს; დიეტური პროდუქტია.

ლიტ.: მიტიჩა­შვი­ლი რ., ნოზა­ძე რ., ჩ ა გ ე ლ ი ­შ ვ ი ­ლ ი  ა ., ფრინველის გენეტიკა და სელექცია, თბ., 2010.

ნ. ანთაძე

რ. ნოზაძე