თავდაუწერელი

თავდაუწერელი, ყმათა კატეგორია შუა საუკუნეების სა­ქარ­თველო­ში, იხსენიება აღბუღას სამართლის წიგნში (XIII–XIV სს.). იგი „ნებიერის" კატეგორიაა – თავისი ნებით მიდიოდა ახ. ბატონთან, მაგრამ მათი ურთიერთობა არ ფორმდებოდა წერილობით. ძვ. ბატონი თ-ზე უფლებებს არ კარგავდა, პოვნის შემთხვევაში უკანვე იბრუნებდა, მაგრამ თ-ის ოჯახს არ ეხებოდა – ცოლ-­შვი­ლი ადგილზე რჩებოდა.

ლიტ.: მ ე გ რ ე ლ ა ძ ე  დ., სა­ქარ­თველოს გლეხობა XIII–XV საუკუნეებში, თბ., 1991.

დ. მეგრელაძე