კანდელაკი ევგრაფ იაკინთეს ძე

კანდელაკი ევგრაფ იაკინთეს ძე (28. VIII. 1917, სოფ. ნიკორწმინდა, რაჭის მაზრა, ქუთაისის გუბერნია, ახლანდ. ამბროლაურის მუ­ნიციპალიტეტი, – 17. V. 2013, თბი­ლისი), ინჟინერ-ეკონომისტი. ეკონ. მეცნ. დოქტორი (1969). 1950 დაამთავრა თსუ-ის მრეწვ. ეკონომიკის ფაკ-ტი. 1952–60 მუშა­ობ­და სა­ქართვ. სას.-სამ. ინტში პოლიტეკონომიის კათედრაზე; 1960-იდან სიცოცხლის ბოლომდე ეწე­ოდა სამეცნ. და პედ. მოღვაწეობას სპი-ში (ამჟამად – სტუ), იყო პოლიტეკონომიის (შემდგომში – ეკონ. თეორიისა და მარკეტინგის) კა­თე­დრის დოცენტი, პროფესორი, კონსულტანტი. მონაწილეობდა II მსოფლიო ომში (1939–45).

კ. მრავალი სამეცნ. ­ნაშრომისა და ორი გამოგონების ­ავტორია. მისი შრომები ეხება მინერ. ნედლე­ულის ეკონომიკის, უმაღლესი განათლების ორგანიზაციის, საერთაშ. ეკონ. ურთიერთობების, საქარ­თვე­ლოს მსოფლიო ეკონომიკაში ინტეგრირებისა და სხვა პრობლემებს. განსაკუთრებით აღსანიშნავია მისი მოღვაწეობა მეტალურგიის დარგში. ფუნდამენტური ნაშრომი მიუძღვნა შავი მეტალურგიის ეკონომიკურ პრობლემებს სა­ქარ­თვე­ლო­ში. მან ერთ-ერთმა პირველმა შეისწავლა ზესტაფონის ფეროშენადნობე­ბის წარმოების ეკონომიკა. მისი მო­ნა­წი­ლეო­ბით შემუშავებულია და დანერგილია ად­გილ. ქალცედონების გამოყენებით ფეროშენადნობების მიღების ახ. ტექნოლოგია. მიღებული აქვს საბრძოლო ჯილდოები და ღირსების ორდენი (2000).

თხზ.: შრომის მეცნიერული ორგანიზაციის ზოგიერთი საკითხი უმაღლეს სკოლაში, თბ., 1971; ჩინეთის ფენომენი და თანამედროვეობა, თბ., 1997; Экономические проблемы черной металлургии Грузинской ССР, т. 1–2, Тб., 1968–69.