კანდელაკი ნიკოლოზ ილიას ძე

კანდელაკი ნიკოლოზ ილიას ძე (9. VII. 1907, სოფ. ბახვი, ახლანდ. ოზურგეთის მუნიციპალიტეტი, – 25. V. 1965, თბილისი), ლიტერატურათმცოდნე. ფილოლ. მეცნ. დოქტორი (1961), პროფესორი (1962). 1929 თსუ-ის დამთავრების შემდეგ მუშაობა დაიწყო ბათუმის საშ. სპეც. სასწავლებელში პედაგოგად და პარალელურად ეწეოდა სამეცნ. მოღვაწეობას. ამ პერიოდში გამოაქვეყნა პირველი სამეცნ. ნაშრომი. 1938-იდან ცხოვრობდა თბილისში და მუ­შა­ობ­და სხვადა­სხვა თანამდებობებზე (თელავის, ბათუმის, გორის პედაგოგიურ ინ-ტში ლექტორად, კა­თე­დრის გამგედ).

კ. ერთი პირველთაგანია, რ-იც იკვლევდა ქართ. მჭევრმეტყ­ველების ისტორიას. ავტორს დიდი პოპულარობა მოუტანა ნაშ­რომებმა: „ქარ­თული ­მჭევრმეტყ­ვე­ლება. ძეგლები და მასალები", "ქარ­თული კლასიკური მჭევრმეტყველება", "ქარ­თული მჭევრმეტყველება. პირველი ქართველი ორატორები" და სხვ.

დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა დიდუბის პანთეონში.