თავართქილაძე რევაზ პლატონის ძე

თავართქილაძე რევაზ პლატონის ძე (30. XI. 1920, ბაქო, – 5. IX. 2013, თბილისი), მსახიობი. სა­ქართვ. სახ. არტისტი (1978), სა­­ ქართვ. სა­ხელმწ. პრემიის ლაურეატი (1985). 1953 დაამთავრა სა­­ ქართვ. შოთა რუსთაველის სახ. სახელმწ. ინ-ტის სამსახიობო ფაკ-ტი (ა. ხორავას, მ. თუმანი­შვი­ლის და ლ. იოსელიანის ხელმძღვ.). 1954–59 და 1961–2013 თბილ. მოზარდ მაყურებელთა ქართ. თეატრ. წამყვანი მსახიობი იყო. სხვა­და­სხვა დროს მუშაობდა: სოხუმის კ. გამსახურდიას სახ. ქართ. სა­ხელმწ. (1959–60 და 1996–97), თბილ. კ. მარჯანი­შვი­ლის სახ. (1991), თ. ჩანტლაძის სახ. სატირისა და იუმო­რის (1990), მ. თუმანი­შვილის სახ. კინომსახიობთა (2005), სამეფო უბნის (2006) და სხვა თეატრებში; სა­ქართვ. ტელევიზიაში წლების განმავლობაში მიჰყავდა სატირულ-იუმორისტული ჟურნ. „ოქროპირი" და რადიოგადაცემა „თეატრი მიკროფონთან". სხვადა­სხვა თეატრში შესრულებული აქვს 200-მდე როლი, რ-თაგან განსაკუთრებით გამორჩეულია: ბუბლიკი (ა. კორნეიჩუკის „პლატონ კრეჩეტი"), მილოვზოროვი, ვიშნევსკი (ა. ოსტროვსკის „უდანაშაულო დამნაშავენი" და „შემოსავლიანი ადგილი"), გიუნპლენი (ვ. ჰიუგოს „კაცი, რომელიც იცინის"), მალვოლიო (უ. შექს­პი­რის „მეთორმეტე ღამე"), სკაპენი (ჟ. ბ. მოლიერის „სკაპენის ოინები"), დონ-სეზარი (ფ. დიმანუარი და ა. დენერი „დონ სეზარ დე ბაზანი"), ოტო ფრანკი („ანა ფრანკის დღიური"), გადალენდია (ლ. ქიაჩელის „ტარიელ გოლუა"), ქოსა მრჩეველი (გ. ნახუცრი­შვი­ლის „ჭინჭრაქა"), ილიკო (ნ. დუმბაძის „მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი"), ხლოპოვი (ნ. გოგოლის „რევიზორი"), ლუკა (მ. გორკის „ფსკერზე"), ილარიონი (შ. გაწერელიას „ჩვენებურები"), ფირსი (ა. ჩეხოვის „ალუბლის ბაღი") და სხვ. გახმოვანებული აქვს არაერთი მხატვრული და მულტიპლიკაციური ფილმი, რ-თაგან განსაკუთრებით აღსანიშნავია გრაფი სეგედის კინოსახე გ. ლორთქიფა­ნიძის მრავალსერიიან სატელევიზიო ფილმში „დათა თუთაშხია".

ლიტ.: ნ ი ნ ი კ ა ­შ ვ ი ­ლ ი  კ., რევაზ თავართქილაძე, თბ., 2007.